ไขปริศนาสามเหลี่ยมเมอร์บิวด้า

“สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า” เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวในความลึกลับนี้ โดย “สามเหลี่ยมเบอร์มิวดา” (Bermuda Triangle) หรืออาจรู้จักกันในชื่อ “สามเหลี่ยมปีศาจ" (Devil's Triangle) เป็นพื้นที่สมมุติทางตะวันตกของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ โดยเป็นพื้นที่เชื่อมโยงอยู่ระหว่างจุด 3 จุด ได้แก่ เกาะเปอร์โตริโก ปลายสุดของรัฐฟลอริดาประเทศสหรัฐอเมริกาและเกาะเบอร์มิวดา ดินแดนในปกครองของสหราชอาณาจักร ซึ่งตั้งอยู่กลางมหาสมุทรแอตแลนติก พื้นที่ดังกล่าวได้มีส่วนเกี่ยวข้องในการหายไปของเครื่องบินและเรืออย่างลึกลับ

สามเหลี่ยมเบอร์มิวดามีเนื้อที่ประมาณ 1.14 ล้านตารางกิโลเมตร (4.4 แสนตารางไมล์) อยู่ระหว่างจุด 3 จุด ได้แก่ เปอร์โตริโก ปลายสุดของรัฐฟลอริดาในสหรัฐอเมริกา และเกาะเบอร์มิวด้า ซึ่งเป็นเกาะตั้งอยู่กลางมหาสมุทรแอตแลนติกและดินแดนในปกครองของสหราชอาณาจักร มีพื้นที่ครอบคลุมช่องแคบฟลอริดา หมู่เกาะบาฮามาส และหมู่เกาะแคริบเบียนทั้งหมด แต่แนวคิดที่เป็นที่รู้จักกันแพร่หลายกว่า (เนื่องจากปรากฏในงานเขียนจำนวนมาก) ระบุว่า จุดปลายสุดของสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า ได้แก่ ชายฝั่งแอตแลนติกของไมแอมี, ซานฮวน (บนเกาะเปอร์โตริโก) และเกาะเบอร์มิวดา ด้วยเหตุว่าอุบัติเหตุส่วนใหญ่เกิดขึ้นตามแนวชายฝั่งด้านใต้โดยรอบหมู่เกาะบาฮามาสและช่องแคบฟลอริดา

ในสมัยหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ปี ค.ศ. 1945 มาจนถึงปัจจุบัน เครื่องบินจำนวนกว่า 100 เครื่อง และเรือเดินสมุทร จำนวนอีกมากหลายได้ หายไปในบรรยากาศ และพื้นทะเลของสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้าแห่งนี้โดยไม่มีร่องรอย ชีวิตมนุษย์จำนวนพัน ในระยะเวลากว่า 20 ปีที่ผ่านมา ได้หายไปพร้อมกับ พาหนะโดยไม่มีซากศพ แม้แต่รายเดียว หรือเศษชิ้นส่วนใดๆของเรือ หรือเครื่องบินที่หายไปเหลือให้เห็น การหายสาบสูญของเรือ เครื่องบิน และชีวิตมนุษย์ ในบริเวณดินแดนสามเหลี่ยม เบอร์มิวดายังคงปรากฏอยู่ต่อไป และมีปริมาณเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆ ที่ชาติต่างๆ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการสูญเสียเหล่านี้ ต่างก็พยายามดำเนินการค้นคว้า ก็หาสาเหตุแห่งปรากฏการณ์อันประหลาดและลึกลับนี้อย่างเร่งด่วน แต่ก็ไม่มีใคร สามารถบอกสาเหตุ และหาทางป้องกัน จากภัยที่เกิดขึ้นในบริเวณท้องทะเลแห่งนี้ได้ไม่

  เครื่องบินที่หายไปเหนือพื้นทะเลแห่งนี้ ส่วนมากก่อนที่จะหายการติดต่อกับฐานปฏิบัติการณ์ หรือสถานีปลายทางเป็นไปอย่างปกติ และสภาพของบรรยากาศ และทัศนะวิสัย ก็สงบ และแจ่มใสดี ไม่มีวี่แววของพายุร้ายใดๆ แต่แล้ว เมื่อถึงบทจะหายเครื่องบินเหล่านั้นก็จะหายไปอย่างฉับพลันโดยไม่มีร่องรอย ซึ่งนักบินก็ไม่มีโอกาสที่จะแจ้งข่าว-ทาง วิทยุให้หน่วยควบคุม การบินทราบได้ แต่ก็มีเป็นจำนวนมากเหมือนกัน ก่อนที่เครื่องบินจะหายสาบสูญ นักบินมีเวลาพอที่จะแจ้งข่าวผิดปกติมายังฐานปฏิบัติการได้ ซึ่งทุกรายต่างก็แจ้งตรงกันทั้งหมดว่า ไม่สามารถควบคุมกลไกต่างๆ ให้ดำเนินไปตามปกติได้ เข็มทิศประจำเครื่องจะหมุนปั่นไม่สามารถบอกทิศทางได้ ท้องฟ้าจะกลายเป็นสีเหลือง และมองดูคล้ายหมอกหนาทีบ ทั้งๆ ที่เป็นวันที่บรรยากาศแจ่มใส และแดดส่องจ้ามาก่อน และท้องทะเลซึ่งเงียบสงบ กลับปั่นป่วน ขึ้นมาโดยไม่อาจจะทราบสาเหตุได้ นับตั้งแต่อดีตกาลจนถึงปัจจุบัน จากสถิติของบริษัท Lioyd’s ov London ซึ่งเป็นบริษัทรับประกันภัยเรือเดินสมุทร พบว่านับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1963 ถึง 1973 (ราว 10 

 ปี) มีเรือในประกันของบริษัทจำนวน 60 ลำ รวมผู้โดยสาร 900 คน ได้หายสาบสูญไปในบริเวณน่านน้ำเบอร์มิวด้า

เมื่อปริศนาของสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้าที่ค้างคาใจของมวลมนุษยชาติมาเป็นเวลานานอาจจะได้รับการคลี่คลายในเร็ววัน โดยนักวิทยาศาสตรอังกฤษได้ตั้งสมมติฐานขึ้นมาอธิบายสาเหตุที่ทำให้เรือและเครื่องบินหายไปจากน่านน้ำแห่งนี้ว่า ในการหายของสามเหลี่ยมเมอร์บิวด้าอย่างไร้คำอธิบายเป็นปริศนาน่าพิศวง หรือกล่าวกันว่าเป็นปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ นักวิทยาศาสตร์ของอังกฤษระบุเอาไว้ในนิตยสารวิทยาศาสตร์และอนาคต (Magazine Science et Avenir) ว่าได้สังเกตปรากฏการณ์ที่ปล่องหลุมขนาดยักษ์ที่ไซบีเรีย ซึ่งอาจนำไปสู่การไขความลับของสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า

การเกิดปล่องหลุมขนาดยักษ์ที่บริเวณคาบสมุทรยามัล (Yamal Peninsular) โดยไร้ต้นสายปลายเหตุมาเป็นระยะเวลาหนึ่งแล้วนั้น มีสาเหตุจากรอยแยกของน้ำแข็งภายใต้พืนทะเลที่บริเวณตอนใต้ของทะเลคารา ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของไซบีเรีย ทิศเหนือติดกับมหาสมุทรอาร์กติก ทิศตะวันตกติดกับทะเลแบเร็นตส์ ทิศตะวันออกติดกับทะเลลัปเตฟ มีเนินสองเนินลึกลงไปในน้ำ 40 เมตร เนินดังกล่าวพร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อและปลดปล่อยฟองก๊าซมีเทนขนาดมหึมา ดังนั้น การก่อตัวของก๊าซมีเทนจะทำให้ความหนาแน่นของน้ำลดลงและอาจจะส่งผลเกิดเหตุการณ์ “กลืน” อะไรก็ได้ที่โชคร้ายผ่านเข้ามาในบริเวณอันตรายในช่วงเวลาที่เกิดอุบัติการณ์ดังกล่าวพอดี